طبیعت گردی انجمن تاگاره در پشته بادو- بیده
وقتی طبیعت زندگی را صدا می زند، وقتی طلوع آفتاب نگاه سحرخیزان طبیعت گرد را به خود خیره می کند، لحظه ای توقف را برای تماشا جایز می شمرد. انرژی و حیات در طبیعت جاریست نه در قاب زمان متوقف می شود و نه قانون نانوشته ای بر آن حاکم است. قانون طبیعت، قانونی برای همه زمان ها و مکان هاست.
اما قانون طبیعت گردان نیاز به زمان و مکان دارد.
زمان: 5 صبح
مکان: پُشتَه بادو- بیده
به دلیل طولانی بودن مسیر بخشی با ماشین و بخشی از آن پیاده طی می شود. سربالایی ها و سرپایینی هایی در این مسیر هست که در صورت گرمای آفتاب انرژی زیادی را می طلبد. چیدمان کوه ها در لامبر مثل همیشه دیدنی است، چه سرسبز باشد و چه اسیر زردی و پژمردگی علفزارها.
راه های باریک و صخره های صاف انتظارمان را می کشد که باید با چاشنی احتیاط و دقت همراه باشد.
آب انباری در مسیر خودنمایی می کند. پس از توقفی کوتاه مسیر را به سمت دره ای که بیده نام دارد ادامه می دهیم. از بالای دره درخت ها منظره زیبایی را به آن داده اند. جاده ای شیب دار را به سمت پایین طی می کنیم. نخستین چیزی که توجه مان را جلب می کند چاهی ست که آبش همه را به سوی خود می کشاند. بالای چاه درختی سر به فلک کشیده سایه انداخته است.
می گویند عمر یکی از این درختان بیش از 100 سال است. بیده به دلیل درخت های بید مجنونی که در آن واقع است به این نام خوانده می شود. درختان دیگری نیز مانند نخل چشم نوازی می کنند و صرف زمان را در این مکان برای هر طبیعت گردی به یاد ماندنی و جذاب می سازد.
