آخرین روزهای بهمن ماه و هوای نسبتا خنک زمستان بهانه ای شد تا اعضای طبیعت گرد تاگاره بازدیدی از چشمه (هیبای) تاگزو داشته باشند. نی زارهای خشکیده و زردرنگ که آتش دامن شان را خاکستر و سیاه رنگ کرده بود همچنان با قامتی استوار همراه با نسیم صبحگاهی و آب جاری در لابه لای ساقه هایشان به حرکت در می آمدند. پرندگان در لابه لای نی زارها آرمیده بودند و با صدای دست و حرکت ما دسته دسته رو به آسمان پرواز می کردند. آب جاری از شهر وارد این مسیر می شود و تا بانه بست و صحرا ادامه می یابد.
