با طبیعت مهربان باشیم
اگر به اطراف خود بنگریم می بینیم فضایی که ما در آن زندگی می کنیم چقدر از لحاظ بهداشت مشکل دارد. همه به نوعی دولت و دولتمردان را مقصر می دانند و آنها را مسئول ناسالم بودن محیط قلمداد می کنند. سوال اینجاست که نقش مردم در این مورد چیست؟ آیا مردم برای سالم نگه داشتن محیط زندگی خود نباید کاری انجام دهند؟ اگر با دقت به این موضوع بنگریم می بینیم که مردم هم در آلودگی محیط نقش زیادی دارند؛ از سرنشینان اتومبیلی که بی محابا زباله های خود را از پنجره اتومبیل به بیرون پرت می کنند، تا کسانی که پس از ترک طبیعت، انبوهی از زباله و بخصوص ظروف و بطریهای پلاستیکی از خود به جای می گذارند. این کار ما عواقب زیادی خواهد داشت. یکی از این عواقب این است که محیط زندگی ما روز به روز آلوده تر خواهد شد، عارضه دیگری که این نحوه برخورد ما با محیط خواهد داشت آموزش غلط به کودکان است. آنها با این عمل والدین خود و بی توجهی آنها به محیط، بی پروا به زندگی جمعی و محیط زیست شان بار می آیند و به آن بی توجه می شوند.
با فرض بر اینکه زباله های داخل شهر را کارگران زحمتکش شهرداری جمع آوری می نمایند (که البته این تفکر هم اشتباه است، چون جمع آوری زباله های ریخته شده در جوی و کوچه و خیابان بسیار پر زحمت و از توان آنها خارج است)، مسئولیت جمع آوری زباله های ریخته شده در طبیعت به عهده چه کسی است؟ همان طور که می دانیم هیچ سازمانی جهت این کار وجود ندارد و تنها همت مردم را می طلبد که در زمان حضور در طبیعت، زباله ها را داخل کیسه ای ریخته و آنها را به شهر آورده و داخل سطل زباله بیاندازند. می گویند طوری به طبیعت قدم بگذارید که وقتی از آن خارج شدید هیچ اثری از حضور شما باقی نماند؛ با این حال بسیاری از مناطق گردشگری کشورمان به خاطر انبوه زباله ها، آتش افروزی ها و آسیب رسانی گردشگران ، زیبایی خود را از دست داده اند. این پاسخ زشتی است که ما به مهربانی و لطف طبیعت می دهیم و از عواقب آن غافلیم.
حفظ محیط زیست با نهادینه کردن فرهنگ صحیح استفاده از آن امکان پذیر می باشد. اگر همه انسانها طبیعت را جزئی از محیط زندگی خود بدانند، هرگز این کار را انجام نخواهند داد، همان طور که هیچ کس حاضر نیست زباله ها را در گوشه و کنار منزل خود رها نمایند. محیط زیست و استفاده از آن حق فرد یا گروه خاصی نیست، بلکه سرمایه ای ملی است که همگی به یک اندازه در حفظ آن سهیم هستند.
بیاییم با طبیعت کمی مهربان باشیم، مطمئناً بازخورد این کار به خود ما باز می گردد.
مهران محمودی
